Pueblu italianu

Pueblu italianu

Tipu	población, pueblu y etnia
Población total	130 000 000
Llingua	italianu
Relixón	catolicismu
Parte de	pueblos llatinos
Xeografía
Estáu	Italia, Brasil, Arxentina, Estaos Xuníos, Uruguái, Canadá, Venezuela, Australia, Suiza, Alemaña, Perú, Francia, Bélxica, España, Chile, Reinu Xuníu, Ecuador, Paraguái, Rumanía, Sudáfrica, Croacia, Luxemburgu, Méxicu, Mónacu y Rusia
[1][2]
[1][3]
[1]
[1]
[4]
[5]
[6]
[1]
[7]
[8]
[1]
[9]
[10][11]
[9]
[1]
[9]

El pueblu italianu, ye una etnia europea de raigañu llatín constituyida por tolos ciudadanos de nacionalidá italiana afincaos n'Italia y fora del so país. El so idioma ye l'italianu, llingua materna del 95% de la población residente n'Italia (esto ye de la casi totalidá de los italianos y d'una parte de los estranxeros empadronaos nel país) faláu, dacuando, conxuntamente con unu de los sos numberosos dialeutos.^[12] N'Italia úsense tamién, n'árees xeneralmente billingües, idiomes non autóctonos, como'l francés, l'alemán, l'eslovenu l'albanés, etc.(unos 600,000 llocutores en total). Los italianos son, na so gran mayoría, católicos, siendo'l so país, dende siempres, el trubiecu del catolicismu.

Estrechamente venceyaos al pueblu italianu son los naturales de San Marín, de llingua y cultura italianes, y les comunidaes históriques italianes, reconocíes oficialmente como tales, presentes dende dellos sieglos en Suiza, Croacia y Eslovenia (en Suiza l'italianu ye tamién una de les trés llingües oficiales del estáu, en Croacia ye cooficial na Rexón istriana y n'Eslovenia na Istria eslovena). Polo que se refier al gran númberu de descendientes d'italianos espardíos pel mundu #tender a considerar italianos a toos aquellos que caltuvieron la cultura, les tradiciones, la relixón y, sobremanera, la llingua de los sos antepasaos. Les colonies de naturales italianos más consistentes #atopar nes Amériques (Brasil, Arxentina y Estaos Xuníos) y, en menor midida, n'Australia y Europa (Francia sobremanera)

1. ↑ ^{1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6} «Diáspora italiana en cifras» (italiano) páx. 2. Fondazione Migrantes. Archiváu dende l'orixinal, el 27 de febreru de 2008. Consultáu'l 28 d'agostu de 2009.
2. ↑ «Historia entre Italia y Brasil» (portugués). Embaxada d'Italia en Brasil. Consultáu'l 4 de payares de 2009.
3. ↑ «Unos 25 millones de personas que viven en la Argentina tienen algún grado de descendencia italiana». www.asteriscos.tv. Consultáu'l 4 de payares de 2009.
4. ↑ «Embajador de Italia en Caracas asegura que el sistema eleutoral venezolano es confiable». Correo del Orinoco (17 de xunetu de 2012). «...el diplomático calcula que 5% o 6% de la población venezolana actual tiene origen italiano.»
5. ↑ «Orígenes étnicos de Canadá en 2006» (inglés). Agencia Nacional de Estadísticas de Canadá. Consultáu'l 28 d'agostu de 2009.
6. ↑ http://www.espejodelperu.com.pe/Poblacion-del-Peru/Inmigracion-Italiana-al-Peru.htm
7. ↑ «Censo de población de 2006» (inglés). Oficina Australiana de Estadísticas. Consultáu'l 28 d'agostu de 2009.
8. ↑ «Italians in Mexico». Archiváu dende l'orixinal, el 2016-04-06.
9. ↑ ^{9,0 9,1 9,2} Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes Annuario Statistico 2009
10. ↑ «Herencia italiana en Costa Rica, síntesis al 2016». Documento escaneado de la publicación "Herencia italiana en Costa Rica, síntesis al 2016". páxs. 1-2 (2 de xunu de 2016). Consultáu'l 16 de xunetu de 2017.
11. ↑ «Multiculturalidad en Costa Rica: los descendientes de inmigrantes» páxs. 1-3 (12 d'ochobre de 2016). Consultáu'l 18 de xunetu de 2017.
12. ↑ «Comisión Europea, Europeans and their Languages, 2006, páx. 2».